Deterse un minuto.

E se me deteño un minuto
penso en cousas que realmente non quero saber.
E son a primeira en admitilo:
sen ti son un trasatlántico abandonado nun cacho de xeo.

Keane

No te metas a mi Facebook.

Unha especie de crítica a eses contactos cos que nunca falas pero dos que sabes toda a súa vida. Agora só me falta unha canción sobre esas persoas que cargan centos de fotos iguais, aos que poñen de título "Que fea salgo!", "Que horror", "Movida", aos que se pasan, aos que cambian de estado cada minuto, aos que non fan máis que enviar peticións de FarmVille, etcétera, etcétera :)

Fin.

Ben, pois xa está. Hoxe fixemos o último exame do Bacharelato, e mañán deixamos de ser alumnos do Leliadoura, despois de seis anos. Pero non andamos tristeiros; todo o contrario. Foron dous meses do máis divertido. Tiñamos a cabeza tan chea de cousas importantes que só saían as parvadas. Teño que deixar constancia diso aquí: hoxe intentamos atopar a chaqueta que Fátima perdeu onte arrecendendo unha que había na sala de profes... Xa sei que... Ben, absteñámonos de xulgar...

E ao final, a terceira avaliación non foi tan mala como nola pintaran. Claro, dicilo agora, máis relaxada que en pleno agosto e con todas as asignaturas aprobadas, non ten moita validez. A miña opinión onte á tarde sería completamente diferente (estou ben orgullosa de poder dicirlle adeus á Filosofía para sempre).

Estes dous días estivemos no instituto a ver pasar as horas no banco. Hoxe xa non, que tivemos o examen de Filo e estivemos tamén no laboratorio de Química, pero onte pasamos toda a mañá sentados no banco. E a xente míranos como dicindo "É que vós non tedes casa?". E se non estamos preparados para marchar? :)

Ademais hoxe tamén estivemos a rodar a nosa curta de recordo/despedida. Pero non vou contar nada, esperemos a que esté lista e subida; así é máis sorprendente.

E en recordo destes días, deixo un video dos Luthiers, á memoria das horas no despacho do señor secretario :)

Como sobrevivir nunha illa misteriosa.

Hoxe vai o derradeiro... :(

vinte.

ás veces
          
para non sentirse triste, meu pequeno
                    
hai que crer que as follas das camelias
          
bican os vidros dos autobuses.
          
e que despois das vías e do tren
          
sempre nos agardamos nós.

           

O OlloBoi xa ten gañadores

Via La Voz de Galicia.

Un grupo de alumnos do instituto Leliadoura fíxose co primeiro premio do certame promovido por Rodaxe.

Estudantes do Leliadoura recollen o máximo galardón que obtiveron no concurso

Corenta foron os traballos que tivo que analizar e valorar o xurado da segunda edición do festival audiovisual galego OlloBoi. Este certame está promovido polo grupo Rodaxe, formado por mestres de diferentes centros educativos da comarca. O colectivo contou nesta ocasión coa colaboración do departamento de normalización lingüística do instituto Leliadoura.

Foi precisamente unha cinta presentada por un grupo de alumnos deste centro a que se fixo co galardón máis importante do certame, o premio Rodaxe. Raquel Jallas, Jonathan Vázquez, Héctor Riveiro e Mary González son os creadores de O doutor , a curta gañadora.

Outro dos galardóns, o Impinxidela, concedido ao mellor traballo feito en lingua galega, foi para O gato con fame . Trátase dunha curta de animación realizada por Pablo Lado Vidal na clase de cultura audiovisual do bacharelato de Artes do instituto Praia Barraña de Boiro.

O terceiro dos premios que establecían as bases do concurso era o OlloBoi do público, é dicir, o concedido polas persoas que visionaron e votaron a través de Internet. Neste caso, o galardón foi parar ás mans dun grupo de alumnos do instituto Pintor Colmeiro de Silleda, pola cinta Galegando Lipdub .

Da contaminación.

O xoves fomos sacar fotos e gravar videos polo concello para facer un traballo de Ciencias. A intención era conseguir zonas contaminadas e ademáis entrevistas a xente que tivera algo que ver con iso. E para iso fomos a diferentes empresas, todas elas relacionadas dalgunha maneira co mar, e en todas elas recibimos evasivas e negativas. Polo menos non nos pasou como a Fátima cando lle sacou unha foto á depuradora da fábrica de Ignacio G. Montes e lle saíron os empregados para que subira a ver ao xefe. Porque así visto dende aquí é divertido, si, pero quen nos vería a todos nesa situación!
Tampouco é que teñamos que sentirnos desanimados por non conseguir . Mais ben temos que consideralo un aspecto máis do traballo: por que as empresas non queren falarnos de residuos? Aaahhh.... :)

Logo xa non en empresas, recibimos un trato máis ben bo. Creo que coincidimos todos en que Manolo o do punto limpo de Xarás foi a persoa máis amable de toda a tarde. E logo o venres na casa do concello... ben, tivéronnos a voltas un bo rato: "Segunda planta a la izquierda", "Esperadme aquí un momento", "Que es lo que queríais?", "Os llevo al técnico de Medioambiente", "Esperad aquí un ratito"... Ao final si, non? Bastante ben. Menos Fátima, que odia ao señor por dicirnos que van poñer unha depuradora na Punta. Normal que te enfades Fátima, pero non co señor :)

Así e todo foi unha boa tarde. Algúns momentos están recollidos neste video. Outros non, como o de cando quixemos ir ao muíño de Correa e non fixemos máis que andar a voltas, ou cando sacamos fotos furtivas dende o coche a aquel sitio cheo de bolsas de lixo, ou cando fomos esculcar a casa de certa persoa, ou a árbore da fertilidade, ou o cheiro a Conresa. 

OlloBoi

Hai un concurso de audivisual en galego. Xa o houbo o ano pasado, e o anterior. Ben, en realidade creo que o de hai dous anos era tan só de fotonovelas, si, iso é. Pero o ano pasado foi tamén de curtas, como este.

Nós non tiñamos pensado particiar. Vale, pensado si tiñamos, o que non tiñamos era tempo. Empezaramos unha fotonovela pero non estou segura de que nos fora a dar tempo a rematala.

O caso é que o xoves á noite, eu estudando Bioloxía pero falando con Lorena ao mesmo tempo (así me saíu o exame...), decidimos que era o último ano no instituto, o último concurso, e como montaran tan ben a páxina do concurso, era unha pena non participar. Así que pensamos e pensamos, e non se nos ocurriu nada. Ata o venres á tarde. Conseguimos un actor e mercamos unha cinta miniDV. Toda a tarde a gravar.

Creo que xa botaba de menos facer estas cousas :)

Esta é unha das curtas do venres (dámosvos permiso para rir ;D). A outra aínda está sen subir.

El Estrellón. from Elvira Blanco on Vimeo.

E esta é unha que fixeron Raquel, Jonathan e Héctor o xoves pola tarde. Esta si que está chula! Noraboa :D

Actualización da entrada: Aquí está a segunda. Esta, na miña humilde opinión, é un pouco máis profesional que a das patacas x)

Unha foto na rúa from Lorena on Vimeo.

Galegando!

Video realizado por alumnos do IES Pintor Colmeiro en defensa do galego :)

Elvira usó terremoto!

Todos sabemos que nesas tardes de estudo chega un momento no que xa non se quere estudar máis. Hoxe tocounos incorporar todo o de Ciencias ao mundo Pokemón :)